แกะจากเขี้ยวหมีแบบเต็มเขี้ยว ยาวประมาณ 2 นิ้วครึ่ง มีจารตุ๊กตานิยม เป็นเครื่องรางแกะจากเขี้ยวแท้ๆที่หายากรองจากเสือ หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ยครับ
ข้อมูลประวัติโดยย่อ หลวงพ่อนก วัดสังกะสี (วัดนาคราช) อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ ในขณะที่สามเณรนก บวชอยู่นั้นบิดาก็ได้มาเสียชีวิตลง จึงทำให้สามเณรนกในขณะนั้นอายุครบใกล้บวช ได้ยิ่งมองเห็นสัจธรรมที่แท้จริงของมนุษย์ ดังนั้นเมื่ออายุครบบวชสามเณรนก จึงพร้อมบวช ทั้ง กาย วาจา ใจ ขอบวชอุทิตตน เพื่อบูชาคุณพระพุทธเจ้าไปตลอดชีวิต มารดาจึงพาสามเฌรนก จากวัดกองแก้ว ตำบลบางยอ ให้ไปบวชเป็นพระที่วัดบางเหี้ย ตำบลคลองด่าน ซึ่งเป็นภูมิลำเนาบ้านเกิดของโยมมารดา โดยมีพระครูพิพัฒน์นิโรธกิจ หรือหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ทอง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์เรือน (วัดบางเหี้ย) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ท่านได้รับฉายาว่า “ธมฺมโชติ” หลวงพ่อนก ได้เรียนวิชาจากหลวงปู่ปานจนแตกฉาน และได้สร้างวัตถุมงคลไว้เมื่อประมาณ ปีพ.ศ. ๒๔๓๐ - ๒๔๗๕ วัดถุมงคลของหลวงพ่อนก ได้แก่ ๑.เขี้ยวเสือหลวงพ่อนก ๒.พระปิดตา สร้างปี พ.ศ.๒๔๕๒ ๓.เหรียญหยดน้ำรุ่นแรกสร้างปี พ.ศ.๒๔๗๔ ๔.ปลัดขิก ๕.ลูกอม ๖.ตะกรุดโทน เมื่อบวชเป็นพระแล้ว ท่านก็ได้ศึกษาพระธรรมวินัย สมถะวิปัสสนากรรมฐาน และพระเวทวิทยาคมต่างๆ จากหลวงพ่อปาน ผู้เป็นพระอุปัชฌาย์ ด้วยความที่ท่านเป็นคนที่มีสติปัญญาดี มีไหวพริบไวเฉลียวฉลาด และมีความจำที่แม่นยำ ท่านจึงศึกษาเล่าเรียนความรู้และวิทยาคมต่างๆ จนแตกฉาน หลวงพ่อนก ท่านได้ติดตามหลวงพ่อปาน ออกธุดงค์ไปด้วยเป็นประจำ หลวงพ่อปานท่านได้สอนวิธีทำเขี้ยวเสือให้กับหลวงพ่อนก จนมีความชำนาญยิ่งและได้รับคำชมเชยจากหลวงพ่อปานว่า ทำได้ขลังและเหมือนท่านมากจริงๆ หลวงพ่อนกท่านสามารถปลุกเสกเขี้ยวเสือให้กระโดดออกมาจากบาตรได้ “เขี้ยวแกะเสือหลวงพ่อนกจึงได้มีชื่อเสียงเลื่องลือมากทำให้นักสะสมเครื่อง ราง ทุกท่านอยากได้มาไว้เป็นเจ้าของบูชาคุณแทบจะทั้งสิ้น” เขี้ยวเสือหลวงพ่อนก บางทีหลวงพ่อปานท่านก็ให้หลวงพ่อนก ท่านจารอักขระเขี้ยวเสือให้ด้วย หลวงพ่อปานท่านไว้วางใจหลวงพ่อนกเป็นอย่างมาก ยกย่องให้หลวงพ่อนกเป็นศิษย์เอกของท่านเลยทีเดียว ในบางครั้ง หลวงพ่อนกก็ได้ปลีกตัวออกรุกข์มูลองค์เดียวหรือไปกับหมู่คณะเพียง ๒-๓ รูปบ้าง จนมาวันหนึ่งท่านได้เดินธุดงค์มาปักกลดอยู่ที่หมู่บ้านคลองพระยานาคราช ตำบลบางพลีน้อย อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ ได้มีขุนสำแดงเดชา ภรรยานามว่า นางนุ่ม ได้เห็นจริยะของท่านจึงมีจิตศรัทธาถวายที่ดินให้สร้างวัด แล้วนิมนต์หลวงพ่อนกให้อยู่ดูแลวัดสังกะสี ซึ่งท่านเมื่อได้ปรึกษาหลวงพ่อปานแล้ว ก็ได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดสังกะสีให้ตามคำอ้อนวอนของญาติโยมและได้มาทะนุบำรุง วัดให้เจริญรุ่งเรือง ในปี พ.ศ.๒๔๓๐ จนถึงวันที่มรณะภาพในวันพุธที่ ๒๑ กันยายน พ.ศ.๒๔๗๕ ตรงกับแรม ๗ค่ำ เดือน ๑๐ ปีวอก สิริรวมอายุได้ ๘๓ ปี.